II Wojna Światowa.

Hitlerowskie plany zagłady.

W myśl planów hitlerowskich ziemie polskie ulec miały germanizacji. Na terenach wcielonych do Rzeszy wprowadzono język niemiecki jako obowiązkowy, zlikwidowano polskie instytucje i szkoły. Z ziem tych przesiedlono do Generalnego Gubernatorstwa znaczną część ludności polskiej (ok. 900tys.) oraz Żydów, a na ich miejsce osadzano Niemców. Konfiskacie uległy polskie majątki ziemskie i zakłady przemysłowe. Okupant postanowił zlikwidować tych Polaków, którzy mogli odgrywać jakąkolwiek kierowniczą rolę w podbitym narodzie. Do końca 1939r. Niemcy zamordowali blisko 45 tys. osób, a ponad 20 tys. zesłali do obozów koncentracyjnych.

Podobnie się działo na terenach Generalnego Gubernatorstwa. Zakłady przemysłowe zostały oddane pod zarząd niemiecki, a ich produkcja była kierowana na potrzeby prowadzonej wojny. Na rolników nałożono obowiązek dostarczania okupantowi żywności, co doprowadziło wkrótce do odczuwalnych braków w zaopatrzeniu ludności polskiej w podstawowe artykuły żywnościowe. Szybkie pojawienie się "czarnego rynku" w jakimś stopniu łagodziło trudną sytuację żywnościową.

Okupant od początku dążył dozłamania ducha oporu w narodzie polskim, stosując różnego rodzaju akty terroru, jak masowe egzekucje i zsyłanie do obozów koncentracyjnych. W samej Warszawie podczas okupacji przeprowadzono 220 grupowych egzekucji.

W wyniku tzw. akcji AB, mającej na celu likwidację najwybitniejszych przedstawicieli inteligencji i zycia politycznego, zamordowano w GG 6 tys. osób. Niemcy nie pozwalali na działalność oświatową. Szkoły zostały zlikwidowane.

W GG krwawo pacyfikowane były wsie, zwłaszcza tam, gdzie się rozwijał ruch partyzancki. Szczególne represje dotknęł tereny Kielecczyzny i Lubelszczyzny.

Obozy koncentracyjne i obozy zagłady.

Podstawowym środkiem realizacji planu biologicznego wyniszczenia były obozy koncentracyjne i obozy zagłady. Służyły one jako miejsca masowych egzekucji i ośrodki niewolniczej pracy. Trafiały tam nie tylko osoby zaangażowane w walkę z okupantem, lecz także ludzie przypadkowo zatrzymani, np. w ulicznej łapance. Początkowo więźniowie byli wywożeni do obozów na terenie Rzeszy, w 1940 r. utworzono obozy w Oświęcimiu (Auschwitz), Majdanku, Treblince.