III Rzeczpospolita

Początki III Rzeczpospolitej Polskiej.

W wyborach do parlamentu (4 VI 1989) PZPR i podporządkowane jej ugrupowania polityczne (ZSL, SD, Stowarzyszenie "Pax", Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne, PZKS) poniosły klęskę, jednak zgodnie z umową Okrągłego Stołu otrzymały 65% mandatów w sejmie. W VII 1989 prezydentem został Jaruzelski, a PZPR zachowała kluczowe ministerstwa (obrony narodowej i spraw wewnętrznych) w powołanym 23 VIII 1989 rządzie Mazowieckiego. W XII 1989 sejm przywrócił tradycyjną nazwę państwa polskiego: Rzeczpospolita Polska i kształt godła państwowego: orła białego w koronie. W jesieni 1989 został przygotowany program zasadniczych przemian gospodarczych, społecznych i własnościowych (plan wicepremiera L. Balcerowicza), realizowany od 1 I 1990, który później kontynuowały rządy premierów: J.K. Bieleckiego, J. Olszewskiego, H. Suchockiej. Nastąpił ostateczny rozpad totalitarnego systemu politycznego.

Trzecia Rzeczpospolita.

Od pierwszych miesięcy rządów Tadeusza Mazowieckiego trwał proces transformacji ustrojowej. W 1990 r. zostały przeprowadzone pierwsze powszechne wybory prezydenckie. Wygrał je Lech Wałęsa. W 1991r. przeprowadzono pierwsze całkowicie wolne wybory parlamentarne.

Tuż przed zakończeniem swej działalności (1989) ostatni rząd komunistyczny Mieczysława Rakowskiego zrezygnował z regulowania przez państwo cen produktów żywnościowych. Kurs złotego w stosunku do dolara gwałtownie się obniżał. Niebawem inflacja przekroczyła 1000% w skali rocznej. W obiegu znajdowały się miliardy złotych, które nie miały pokrycia w towarach.

Pakiet posunięć zasadniczo reformujących gospodarkę został przygotowany przez wicepremiera Leszka Balcerowicza. Stopniowo opanowano wzrost cen.

Najważniejszym zadaniem Sejmu było uchwalenie konstytucji. Towarzyszyło temu wiele sporów politycznych. Ostatecznie Zgromadzenie Narodowe (Sejm i Senat) 2 kwietnia 1997r. zatwierdziło projekt. Następnie został on zaakceptowany przez wyborców w referendum. Konstytucja weszła w życie 17 października 1997 r.

Rzeczpospolta jest państwem demokracji parlamentarnej. Głową państwa jest prezydent. Władza ustawodawcza należy do parlamentu składającego się z Sejmu i Senatu, wykonawcza do rządu - Rady Ministrów, a sądownicza do niezależnych sądów z Sądem Najwyższym na czele.

W chwili rozpoczęcia przebudowy ustroju Polska była, jak inne państwa bloku wschodniego, członkiem Układu Warszawskiego i RWPG. Odzyskiwała suwerenność w chwili, gdy na jej zachodnich terenach stacjonowały silne garnizony radzieckie, a tuż za Odrą, w NRD, całe armie. W momencie tworzenia rządu Mazowieckiego Rumunia zabiegała o interwencję w Polsce wosk Układu Warszawskiego.

Dopiero w parę miesięcy później załamał się system komunistyczny w pozostałych krajach bloku. Wobec bliskiego zjednoczenia NIemiec szczególnie ważne stały się stosunki z RFN. Chodziło o ostateczne uznanie naszej granicy na Odrze i Nysie. Polska zabiegała o dopuszczenie jej do obrad wielkich mocarstw w kwestii zjednoczenia Niemiec (konferencja 4 + 2). Delegacja polska wzięła udział w końcowej ich fazie. W listopadzie 1990 r. został podpisany traktat polsko-niemiecki, w którym zjednoczone Niemcy uznały naszą granicę zachodnią.

Starania o wycofanie wojsk radzieckich spowodowały, że ostatni żołnierze rosyjscy opuścili Polskę w połowie września 1993 r.

Jednocześnie trwały zabiegi o ściślejsze powiązanie Polski z Zachodem. W 1994 r. rząd polski złożył formalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej. W 2002 r. ustalono zasady akcesji Polski do Unii i ustalono datę wstąpienia na 2004r.

Znacznie szybciej przebiegała procedura przyjęcia Polski do NATO. W marcu 1999 r. Polska stała się członkiem NATO. Wzrosło nasze bezpieczeństwo, nasze granice na wschodzie stały się granicami Paktu.

Polska utrzymuje dobre stosunki z prawie wszystkimi sąsiadami. Dyplomacja nasza jest bardzo aktywna na arenie międzynarodowej. Polskę odwiedzają często wybitni politycy, przedstawiciele innych państw.