Polska pod zaborami.

Hakata.

Hakata, potoczna nazwa (od pierwszych liter nazwisk założycieli: Ferdynanda Hannsemanna, Hermana Kennemanna, Heidricha Tiedemanna) organizacji założonej w Poznaniu w 1894 pod nazwą Deutscher Ostmarkenverein (Niemiecki Związek Marchii Wschodnich), którą w 1899 przemianowano na Niemiecki Związek Wschodni z siedzibą w Berlinie. Poza zadaniami określonymi w statucie (pomoc dla ludności niemieckiej we wschodnich prowincjach Niemiec i umacnianie jej świadomości narodowej), prowadziła ostrą propagandę anty polską, zwalczała język polski polską egzystencję narodową. Zyskała znaczne wpływy wśród niemieckiego drobnomieszczaństwa, zwłaszcza w zaborze pruskim. Członkowie Hakaty głosili, że Polacy stanowią niebezpieczeństwo dla państwa i narodu niemieckiego. Nakłaniali rząd do zaostrzenia germanizacji. Członków i gorliwych wykonawców zarządzeż w środowiskach polskich nazywano hakatystami. Oficjalnie nazwy przyjęte w Polsce dla Hakaty to: Związek do Popirania Niemczyzny na Kresach Wschodnich, Niemiecki Związek Kresów Wschodnich.